Groninger Blaarkop
Groninger Blaarkop
Symbol polski GR
Typ użytkowania: mięsno-mleczny
Groninger Blaarkop to starożytna rasa bydła, opisana już w późnym średniowieczu. Tradycyjny Blaarkop pochodzi z prowincji Groningen w Holandii, hodowany był pomiędzy Utrechtem i Leiden. Hodowlą tej rasy zajmowali się przede wszystkim miejscowi Żydzi, a w trosce o zachowanie tajemnicy handlowej przed nie-Żydami, posługiwali się specjalnym żargonem, który był mieszaniną języka jidysz oraz miejscowej gwary. Księgi hodowlane dla rasy Groninger założono w 1897 roku.
Jest to rasa podwójnie użytkowa, stosunek typu użytkowości mięsnej do mlecznej to 60% do 40%, są zatem hodowane z trochę większym naciskiem na mięso niż na produkcję mleka.
Blaarkop ma umaszczenie czarne lub czerwone z białą głową i białymi znaczeniami w części ogonowej. Wokół oczu są czarne lub czerwone koła. Spód brzucha jest biały. Białe plamy na kolorowej części lub kolorowe plamy na białej części, podobnie jak nadmierne białe nogi uważane są za niepożądane. Blaarkop występuje zarówno w kolorze czarnym i czerwonym. Włosy czarne są często jasnobrązowo przebarwione co nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek genem czerwonego umaszczenia. Jest również odmiana czerwona o różnych wariantach kolorystycznych od bladej czerwieni do ciemnego czerwonawo-brązowego umaszczenia. Czasami występuje tzw. "futro jabłka" lub "futro tygrysa”. Kolor czarny jest dominujący, a wiele czarnych osobników posiada ukryty gen czerwonego umaszczenia – są to tzw. red faktory.
Blaarkop mają drobniejsze włosy niż wiele innych ras (HF, FH, MRI itp.). Włosy tworzą bardzo gęstą pokrywę co sprawia, że zwierzęta są odporne na niekorzystne warunki środowiskowe i mają bardzo dobre zdolności adaptacyjne. Są powszechnie hodowane w gospodarstwach ekologicznych, Zwierzęta tej rasy mają spokojny charakter i są łagodne. Krowy dobrze nadają się na mamki ponieważ nie odrzucają innych cieląt niż ich własne.
Rasa Blaarkop nie ma szczególnych wad genetycznych co jest wielką zaletą w porównaniu do HF. Bydło posiada rogi ale nie są one duże. Inne charakterystyczne cechy tej rasy to bardzo moce nogi i racice, dobra płodność i łatwe porody.
Jest to rasa średniej wielkości. Dorosła krowa mierzy średnio 138 cm w kłębie i waży ok. 600 kg. Buhaje mają około 148 cm wzrostu i osiągają wagę 800 kg.
Należy do ras późno dojrzewających, zwierzęta rosną długo i powoli rozkręcają się w zakresie produkcji mleka. Produkcja dorosłej krowy może znacznie przekraczać 7000 kg mleka, często wydajności dochodzą do 9000 kg. Zawartość tłuszczu około 4,45%, a średnia zawartość białka około 3,60%. Cielą się łatwo, średni czas trwania ciąży wynosi około 276 dni. Waga urodzeniowa około 34-37 kg.
Zwierzęta są dobrze umięśnione i mają lekkie kości. Szczególnie na plecach i biodrach jest bardzo ładne mięso, uda są znacznie szersze niż u HF. Jakość mięsa jest bardzo dobra, budowa lekko marmurkowata. Wydajność rzeźna to ok. 60%