Praktyczny Indeks długowieczności NVO informuje ile procentowo córek danego buhaja przeżywa kolejne laktacje. Dzięki niemu można dużo powiedzieć o wartości hodowlanej buhaja. Często zdarza się, że córki buhaja wysoko wycenionego pod względem długowieczności „na papierze” (indeks LV) w rzeczywistości znajdują się nisko w rankingu NVO. Innymi słowy, praktyka udowadnia raz jeszcze, że modele komputerowe są zawodne. Przykładem może być błąd w przypadku buhaja SUNFLOWER. Jego indeks długowieczności LV jest bardzo niski (82 punkty) podczas gdy w praktyce po trzeciej laktacji żyje o 12% więcej jego córek niż średnia holenderska! Powinno się oczekiwać, że wartość hodowlana będzie wzrastać z czasem ale jest to dalekie od rzeczywistości. Wygląda na to, że wszystkie szczegóły, które pomagają przewidzieć indeks długowieczności są mocno zawyżone i nie odzwierciedlają rzeczywistości w oborach. Przedstawiona tabela pokazuje faktyczne wyniki z praktyki, które nie są korygowane pochodzeniem i oborami. Wyniki są publikowane dopiero wtedy, gdy w danej grupie wiekowej jest ponad 100 córek. Kategorie pokazują procentowo ile jeszcze żyja córek danego buhaja po 12, 24, 36, 48 i 60 miesiącach od pierwszego wycielenia.

Buhaj HF odmiana czarno-biała	NVO	LV na bazie czarno-biały HF	LV na bazie czerwono-biały HF	Po 12 miesiącach	Po 24 miesiącach	Po 36 miesiącach	Po 48 miesiącach	Po 60 miesiącach
Średnia holenderska %	HF			90	76	59	42	28
MAIK	112	838		96	91	80
SHOGUN PS	109	837		95	85	73	60
RADON	108	606		93	81	70	58	40
MANIAC PS	108	589		95	87	73
RAMSES	107	418		93	81	74
JORRYN	106	524		92	81	68	54	38
COLOMBO	106	273	413	93	79	68	52	37
PROVIDER	106	667		93	82	66	50	37
JUNO	106	589		92	82	72
SHUFFLE	106	538		92	87
NIVEAU	105	323		93	81	67	51	36
COSMO	105	336		92	80	65	50	36
SUNFLOWER	105	82		90	87
IMAGE	104	229		92	80	63	52	33
ALF	104	230	541	91	80	68	50	32
CAPTAIN	104	280		92	81	65	50	32
CLIMAX	104	480		93	83	67	45
ALBIORIX RF	104	321	461	94	82
TOMAHAWK	103	82		95
LUCRATIVE	102	115	255	92	77	61	45	32
REMBRANDT	102	46		91	79	63	46	31
NORWIN	102	-108		92	80
IJSSELVLIEDT	101	332		91	77	60	44	31
LIGHTNING	101	143	283	92	77	61	44	30
SANTANA	101	12		92	78
VIKING WH	100	-101		88	75	60
TEUS	99	-163		89	75	58	38

Buhaj HF odmiana czerwono-biała	NVO	LV na bazie czarno-biały HF	LV na bazie czerwono-biały HF	Po 12 miesiącach	Po 24 miesiącach	Po 36 miesiącach	Po 48 miesiącach	Po 60 miesiącach
Średnia holenderska %		RHF	95	90	76	59	42	28
RED REFLEX	105		382	92	81	64	55
CEDRIC RED	104		483	92	78	64	50	36
OMEGA	104		494	91	80	63	48	36
BENCHMARK	103		123	90	77	61	46	37
VARIANT	104		542	91	77	65	54	31
TIMELESS Pp	104		344	93	84
MALANDO	103		292	90	80	66
LUSTRUM	102		407	92	79	63	49	28
LOUSTAR	101		227	92	77
THUNDER W	100		87	90	75	59	41	27
ABEL	100		327	91	76	58
LITHIUM	99		140	90	74	56	41
TRADEMARK	98		94	88	71	54	39
DIMAN (baza MRI)	112	384	641	93	85	74	68	27

Niewiarygodne jest jak wielkie mogą być różnice pomiędzy wyceną buhaja „na papierze”, a praktycznymi wynikami ujętymi w poniższej tabeli.  Można z tego wyciągnąć wiele wniosków. Radon był pierwszym buhajem ze stacji K.I.SAMEN, po którym 36 miesięcy po pierwszym wycieleniu żyło jeszcze 70% córek. W tej chwili takich buhajów jest pięć. Są to JUNO (72%), SHOGUN i MANIAC (73%), RAMSES (74%) oraz niezwykły MAIK (80%)!

RAMSES ma duże szanse prześcignąć swojego sławnego półbrata RADONA ponieważ przeżywalność jego córek po 36 miesiącach od pierwszego wycielenia jest już o 4% większa od wyniku RADONA. Okazuje się, że również MAIK kontynuuje swój niewiarygodnie wysoki indeks NVO. W tym momencie jest on na szczycie rankingu. Z wyjątkowo wysokim odsetkiem (80%) żyjących córek po czwartej laktacji, jest to wynik o 23% lepszy niż średnia holenderska. Z tego też powodu K.I.SAMEN testuje jego synów i  z pewnością znajdzie się wśród nich wiele o podobnie wysokim indeksie.

Uderzające jest, że wycena za nogi i racice wspomnianych buhajów jest bardzo zróżnicowana (od 97 do 106 punktów). Tym samym indeks nóg i racic niekoniecznie ma praktyczne zastosowanie przy wycenie długowieczności w oborach. Warte zauważenia jest jednak, że żaden ze wspomnianych buhajów nie daje krów o dużej ramie. Córki RAMSESA otrzymały maksymalnie 105 punktów za ramę. Córki pozostałych buhajów jeszcze mniej. Innymi słowy: krowy nie powinny być zbyt duże, żeby długo żyć. Udowadniamy to już od wielu lat w praktyce. Pytanie tylko, jak długo jeszcze trzeba będzie poczekać, aż ta informacje będzie uwzględniana przy ocenie długowieczności krów! Spośród tych sześciu buhajów trzej to synowie buhaja O-Man, dwaj Ramosa i jeden Mascola.  W świetle wyników wydaje się, że ojcowie mają bardzo duży wpływ na długowieczność swoich córek, co dowodzi, że istnieje wyraźna korelacja między pochodzeniem, a długowiecznością. Można zauważyć, że synowie buhaja O-Man wypadają ogólnie bardzo dobrze, synowie Shottle dobrze w odniesieniu do wydajności, a synowie buhaja Goldwyn spadają poniżej oczekiwań. Ale również w tym wypadku musimy poczekać na dalsze informację zanim definitywnie dokonamy oceny.

Chcielibyśmy zwrócić szczególną uwagę na naszego buhaja DIMAN. Należy on do buhajów z doskonałymi cechami rasy MRI, które są poszukiwane w hodowli HF. Dlatego cieszymy się bardzo, że obecnie jest testowany jego syn LANDSCHOT 3249!

„Praktyka udowadnia!” – motto wciąż obowiązuje. Ponownie praktyka udowadnia, że wyliczenia teoretyczne nie zawsze mają odzwierciedlenie w praktyce. Wycena powinna tak dobrze jak to możliwe opisywać cechy, które będą wiernie odzwierciedlane w praktyce i za tym właśn