Poniżej prezentujemy tłumaczenie artykułu opublikowanego w kwietniu tego roku w czasopiśmie „Holstein International Plus”. Gerbert Engelen (współwłaściciel stacji unasieniania K.I.SAMEN) odpowiedział na trzy najbardziej palące kwestie.

Henry Cooper, Rouveen (Holandia): „Czy K.I.SAMEN będzie kiedykolwiek korzystać z selekcji genomowej? Czy też pozostanie przeciwne, mimo zwiększenia jej niezawodności?”

Gerbert Engelen: "Selekcja genomowa stała się zbieraniną różnych badań. Stacja K.I.SAMEN pozwoliła sobie jednak zbadać wszystkie możliwe do zbadania genomowo cechy. Stacja od początku była zachwycona  tym, że jest możliwość przebadania buhajów w kierunku rodzaju kappa-kazeiny, recesywnego genu czerwonego umaszczenia czy też beta-kazeiny A2A2.  K.I.SAMEN było też zawsze chętne do przeprowadzania testów genetycznych na nosicielstwo genu recesywnego takich chorób jak BLAD, CVM i Brachyspina, aby w ten sposób zmniejszyć zasięg ich występowania w populacji. Buhaje, które posiadają którąś z tych wad genetycznych nie są dopuszczane do rozrodu w stacji K.I.SAMEN. Jeśli jednak chodzi o selekcję genomową jako narzędzie marketingowe w handlu to K.I.SAMEN jest temu przeciwne. W ten sposób można sprzedać wiele marzeń ale jest to najczęściej oszustwo. K.I.SAMEN korzysta z badań genomowych ale tylko tych potwierdzonych, a nie na oczekiwaniach. Niezawodność jest coraz wyższa  ale wiedza jaką daje coraz uboższa. W tym sensie, że brakuje wielu konkretnych informacji: matki buhajów genomowych nie dają jeszcze mleka, buhaj nie ma również córek w laktacji. Wszystko wyliczane jest papierowo, a poprawność tego jest bardzo niska. K.I.SAMEN śledzi oczywiście wszystkie nowe techniki i próbuje na podstawie przeszłości (i teraźniejszości) wyciągać wnioski. Co tworzy postęp hodowlany? Jest to zmienność. Bez zmienności nie jest możliwy postęp.  

Jeroen van Beek, Teteringen (Holandia): „Jaki  wpływ mają doświadczenia we własnym gospodarstwie mlecznym na cel hodowlany stacji K.I.SAMEN?”

Gerbert Engelen:  "Mają bardzo, bardzo, bardzo mocny wpływ! W każdy weekend jestem w oborze co najmniej dwa razy, a czasami, gdy wiele się dzieje, cztery lub pięć razy. Wtedy obserwuję wszystkie krowy i oceniam jak się doją i co można jeszcze poprawić. Żywotność krów zwiększa się, ponieważ ja sam dobieram buhaje ze stacji kierując się doświadczeniem. Oceniam jałówki ponieważ znam ich ojców i ośmielam się stwierdzić, że do bardzo wielu jałówek może poprawnie przypisać  buhaje na podstawie ich wyglądu zewnętrznego i charakteru. Ponadto odkryłem, że najlepsze jałówki  (czyt. najwyżej wycenione) nie zawsze rozwijają się na dobre mleczne krowy ale często też te wycenione na  83-84 punktów stają się świetnymi starszymi krowami. Powodem, dla którego tak się dzieje jest budowa zwierząt dlatego coraz częściej patrzę wstecz aby prześledzić budowę zwierzęcia i wysnuć wnioski. Jeśli zwierzę jest dobrze zbudowane, o wszystkich cechach w normie, nie ma w nim ekstremalnych odchyleń to jest  największa szansa, że otrzyma się mocne, wydajne krowy. Wygląd zewnętrzny jest podstawą i na jego podstawie paruję krowy z buhajami, robię to za pomocą systemu aAa. Jeśli chodzi o produkcję to pod uwagę biorę zawartość suchej masy w mleku oraz ilość mleka. Ponieważ Holandia jest krajem przetwórstwa mleczarskiego zawartość suchej masy w mleku ma wielkie znaczenie. Podczas wyboru buhaja patrzę w pierwszej linii na cechy jakie wnosi buhaj i cechy jakich potrzebuje krowa. Moja hodowla opiera się na aktywnym polepszaniu jakości, a nie samym unikaniu błędów.

Jan-Willem Hoftijzer, Zwartewaal (Holandia): "Jakie buhaje spoza stacji K.I.SAMEN uważa Pan za dobre?”

Gerbert Engelen: "Na szczęście dobre buhaje można znaleźć wszędzie, niektóre zostają jednak odkryte bardzo późno. Poza tym buhaj może być dobry, ale będzie jeszcze lepszy, gdy będzie używany na odpowiednie krowy. To właściwe połączenie sprawia, że odnosi się sukces! Dobrymi buhajami są – i tu z pewnością zapomnę nazw, ale podejmę próbę: Hanoverhill Stardom, Carol P. Mtoto, Mascol, Gibor, Etazon Laurel i Alzi Juror Ford w HF odmiany czarno-białej. W czerwono-białych HF jest to trudniejsze, ponieważ wybór jest mniejszy: Hanoverhill Triple Threat, Howard-Home Caveman Red, Red Gold, Carmano i Kian. Ponadto należy oczywiście zauważyć, że buhaje są dobre w czasie, w którym żyją i niektóre robią w tym czasie lepszą pracę hodowlaną od innych. Najważniejsze jest, że przekłada się to na poprawę jakości ich córek. Wskaźniki wyceny są publikowane przez większość stacji unasieniania co prowadzi do  postępu w hodowli. Proszę sprawdzić  stronę internetową NVO (www.nvo-veeverbetering.nl) Są tam wszystkie wyceny buhajów z naszych stacji unasieniania i buhajów importowych. "