We wrześniu 2016 roku opublikowano najnowsze dane Praktycznego Indeksu Długowieczności.

Buhaje ze stacji K.I.SAMEN po raz kolejny okazały się bezkonkurencyjne!

W tabeli obok zostały opublikowane wartości NVO buhajów, które mają ponad 100 córek w jednej grupie laktacyjnej. Co oznaczają te liczby i co można z nich wywnioskować? Trzy lata po pierwszym wycieleniu żyje w Holandii średnio 59 krów ze 100, które weszły w produkcję. W przypadku buhaja MAIK ze stacji K.I.SAMEN - po trzech latach od pierwszego wycielenia żyje aż 79 krów! Oznacza to o 20 krów więcej niż średnia populacji. W Holandii po 5 latach po pierwszym wycieleniu ze 100 krów żyje tylko 28. Po buhaju SHOGUN po 5 latach żyje jeszcze 49 córek - to więcej o 21 sztuki, a w ujęciu procentowym to aż ponad 60% więcej krów!

Jeśli chodzi o liczbę żyjących córek w poszczególnych przedziałach buhaja DIMAN (rasa MRI) wciąż nie pokonał żaden inny buhaj! Podobnie nie ma lepszych buhajów po O-MANie niż SHOGUN (numer 1) oraz MANIAC (numer 2).  Z kolei MAIK jest najlepszym synem Mascola.

Średnio z buhajów ze stacji K.I. SAMEN, które są ujęte w tabeli, trzy lata po pierwszym wycieleniu żyje jeszcze 66% krów. Jest to o 7% więcej niż średnia holenderska. Po pięciu latach po pierwszym wycieleniu na holenderskich farmach średnio żyje jeszcze 28% krów, podczas gdy po bykach K.I. SAMEN 36% krów. Oznacza to o 8% więcej niż średnia holenderska. Tempo rotacji krów po buhajach ze stacji K.I. SAMEN jest więc niższe, a wydajność życiowa krowy wyższa. Ten sukces stacji K.I.SAMEN zależy od doskonałego dobrania rodzin krów z naciskiem na długi okres ich użytkowania. Wartości dla innych buhajów można znaleźć w tabeli obok.